Głosi się, że u podstaw rzetelnego wychowania leży respekt drugiego człowieka. Faktycznie powinno się stosować się określonych zasad ze względu na poprawne stosunki, dobre maniery wyraźnie rozwijają zależności międzyludzkie, upraszczają komunikację i przebieg różnorodnych sytuacji. Kiedy na dodatek przyuważymy, iż znaczenie sformułowania savoire-vivre czerpie ze połączenia francuskich stwierdzeń „wiedzieć” i „życie”, wówczas będziemy mogli wnioskować, że to dobre zachowanie krótko mówiąc znaczy przestrzeganie wyznaczonych reguł postępowania w celu polepszenia egzystowania w społeczności. Wobec tego wskazuje się, iż to antyczni Grecy, którzy bezustannie dążyli do doskonałości byli zwiastunami savoire-vivre. A ożywienie sztuki poprawnego prowadzenia nastał w okresie renesansu, który tak mocno inspirował się klasyczną kulturą starożytnych. Szczególną uwagę do etykiety przykładano w dyplomacji i oficjalnych stosunkach na wysokim szczeblu. Ale w drugiej połowie XX wieku statut etyczny zaczął również być uwzględniany w stosunkach biznesowych i oficjalnych spotkaniach w innych domenach społecznych.

Norm savoire-vivre jest bardzo dużo, gdyż zasady te odnoszą się do każdej dziedziny naszego życia. Przyjrzyjmy się choć kilku z nich, zwłaszcza tym, które odnoszą się do naszego postępowania przy stole i relacji w pracy. Traktujemy wszystkie osoby w towarzystwie z respektem. Wyłączamy telefon, słuchamy każdego z uwagą.

Jak się witać?

W naszej polskiej tradycji panowie całowali na powitanie kobietę w rękę. Wspólnie z rozkwitem etykiety na formalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego postępowania. Zawsze wypada podać rękę, ścisnąć ją nieznacznie, nie potrząsając. Jeżeli osoby na spotkaniu są równorzędne pod kątem statusu zawodowego, to pani pierwsza wyciąga dłoń. Starsza osoba także ma pierwszeństwo przed młodszą. W spotkaniach biznesowych zaś nie liczy się płeć, ani wiek, lecz stanowisko. Pierwsza zawsze wita się osoba z najwyższym pozycją zawodową.

Savoire-vivre przy stole

Do stołu zasiadamy w miejscu wskazanym na ogół wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie krzyżujemy ich. Dłonie zaś nieznacznie opieramy o stół. Nasza sylwetka powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Łyżkę z niewielką dozą jedzenia kierujemy na wprost do ust. Ważne jest, ażeby siedząc przy stole opanować równocześnie sztukę miłej konwersacji i jednoczesnego konsumowania posiłku. Reguła wydaje się łatwa - kierujemy jakąś wzmiankę, czy pytanie do wspólbiesiadnika po prawej, nabieramy małą porcję jedzenia na łyżkę wkładamy do ust, konsumujemy i z pustą buzią rozmawiamy z sąsiadem po lewej. Powtórnie nabieramy pokarm, spożywamy i kontynuujemy rozmowę. Ten model może wydawać się udawany i bezrefleksyjny, ale ma on na celu uskutecznienie dwóch istotnych zasad - kulturalnego jedzenia ( i zjedzenia!) posiłku i równoczesnej przyjemnej konwersacji z towarzyszami. Warto pamiętać, iż nie otwieramy ust z pełną buzią.

Przygotowaną na stole serwetkę rozkładamy na kolanach, w taki sposób, aby znalazła się poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego na ogół spoczywają najbliżej talerza, potem do ryb, a do przystawek są w następnej kolejności. Łyżka do zupy leży po prawej stronie jako ostatnia. U wierzchołka talerza leżą sztućce deserowe. Naczynia na napitki ułożone są w następującej kolejności: nieco dalej szklanka na wodę, dalej kieliszek na czerwone wino, na białe i z tyłu na musujące napitki i likiery. Po lewej stronie talerza rozmieszczona jest filiżanka na kawę. Wszystkie napoje pijemy drobnymi łyczkami, kieliszki stale trzymamy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.

Po ukończeniu posiłku bezwzględnie czekamy na znak gospodarzy, wówczas, gdy oni dadzą znak, możemy zsunąć serwetkę z kolan, zostawić ją tuż przy talerza i nie hałasując krzesłem powstać i rzec „dziękuję”.

Płeć nieraz ma konotacja

Mimo Pomimo tego, że w stosunkach biznesowych najważniejsze jest stanowisko, jakie się zajmuje, są sytuacje, w jakich kobieta ma pierwszeństwo. w sytuacji wspólnego biznesowego posiłku, w formalnej formie, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej pozycja w sąsiedztwie. Przy wchodzeniu do pomieszczenia albo do windy stale kobieta wkracza pierwsza. w sytuacji jednak, kiedy drzwi otwierają się do środka pierwszy wchodzi mężczyzna, jako że to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Zazwyczaj też przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako znak szacunku i chęci do wsparcia.

Norm savoire-vivre jest nadzwyczaj wiele i faktycznie wskazane jest ten kwestia zgłębić w wyższym stopniu na prywatny użytek. Na ogół wiedza ogólnie zaakceptowanych norm pozwoli nam porządnie zachować się w bardzo różnych miejscach. Zawsze jednak wybierając się do kraju o całkowicie odmiennej kulturze powinno się zapoznać się z normami tam panującymi.